2023

 Nie wróciłam do krzyżyków. Nie mam kiedy. Dwa tornada wysysają ze mnie wszelkie siły. Zasypiam razem z nimi.

bo to juz grudzień

 Mamy juz 10 miesięcy! Nie mamy jeszcze zębów, ale siedzimy i próbujemy  stac bez trzyanki.

jak ten czs leci

Nie wiadomo kiedy to zleciało. Mamy już 2,5 miesiąca. Budzimy się i nagle jest wieczór. Jemy na okrągło. Rośniemy. Jesteśmy zdrowi. Baaa udało nam się nawet ostatnio załapać na szczepienie.

Świat się kręci wokól Minionków. Na nic innego nie ma czasu.

Walentynki

Walentynki do końca życia będą wyjątkowe. :) Nie chciałam,zapierałam się rękami i nogami, ale los chciał inaczej. Chłopcy chcieli. Urodziłam dwóch uroczych chłopców właśnie 14 lutego.
Wcześniaki z 34 tygodnia. Pośpieszyli się. Chyba za mało miejsca mieli. Ale byki były ;) i wypuścili nas do domu już po tygodniu pobytu w szpitalu.

Do robótek nie wrócę tak szybko. Ręce pełne roboty, każda minuta przeliczana jest na sen czy inne priorytety. Ale jest czas, kiedy uda nam sie włączyć tv, żeby zobaczyć co w świecie słychać.  ;) więc źle nie jest. Minionki są na razie grzeczni. Czekają nas jeszcze wycieczki po lekarzach. Profilaktycznie. Ze względu na wcześniactwo.

Prawie koniec

Prawie koniec lilii. Niestety nie będzie kropki nad i, i niedokończony haft trafi do szafy, bo na leżąco nie da się haftować.

Foto z połowy miesiąca. Obecnie zostały małe placki do zapełnienia.

 Już prawie końcówka ciąży. Z założeń urodzimy w lutym. Lekarz chce docisnąć do 2kg. Dlatego nakaz leżenia.
Przytyliśmy, znaczy to wszystko chłopaki, bo mnie nic nie urosło już 17kg.!

 No i już prawie koniec przygotowań pokoju dla Minionków. Podłoga przyklejona, meble częściowo poskładane i przytwierdzone do ściany. Ubranka poprane i poskładane do szuflad. Udało mi się jeszcze przed zakazem ruchu zrobić legendę dla tatusia i babć.

A Minionki są Minionkami, bo nadal nic nie ustaliliśmy. Ale zrobiliśmy chłopakom już teraz prezent zawierając umowę na bankowanie komórek macierzystych. Mam nadzieje, że nigdy nie będziemy musieli z nich jednak korzystać.

Pozdrawiam serdecznie. Może kiedyś wrócę do blogowania.

i po świętach

a po świętach przyszedł katar i przeziębienie. Od dwóch tygodni nie chce sobie pójść.

Jeszcze jesteśmy w jednopaku i oby jak najdłużej. Optymalnie fajnie by było, żeby chłopaki jeszcze się pościskali 8 tyg. Jednak dostałam bana na piesze wycieczki. Mąż zwariował i najchętniej to przywiązałby mnie pasami do łóżka :P Tak więc chodzimy tylko na trasie kanapa-łazienka z zahaczeniem o kuchnię. I ciąglę słyszę "zaś łazisz", "za długo już stoisz" :D lekko nie ma.

Remont u chłopaków jeszcze trwa. Ale można powiedzieć, że pomalowane i te brudne rzeczy ogarnięte. Chcieliśmy położyć wykładzinę, zamówić mebelki i chyba tyle. Ale z tym też zejdzie ze 3 tyg :D

Na zdjęciu ciężko uchwycić niebieskość. W rzeczywistości jest bardziej niebieska, ale jednocześnie ciepła. Bo zawsze sie bałam że niebieski będzie zimny.
Aha i mogę potwierdzić moje obserwacje, że chłopcy są jednak poszkodowani. Miało nie być niebieskiego, chciałam jakiś delikatny zielony.... jakiś żółty czy coooś. Jest milion odcieni różowego!
Ze wszystkim tak jest, z ciuszkami też. Miliony różowych, kwiecistych, motylkowych.... Chłopcom zostają niebieskości, szarości i ewentualnie zielenie. ....

Żeby zająć ręce i głowę, bo ileż można leżeć... dłubię sobie. Może będzie kolejna torebka...

Świąteczny remont

Remont ma poślizg i wszystko na wariata. Jeszcze wigilia u nas.

Ale to ostatnia wigilia w  takim składzie :)

Wesołych  Świąt!